Tereny Wiśnicko-Lipnickiego Parku Krajobrazowego są przede wszystkim obszarem o wysokich walorach krajobrazowych. Zadziwiają różnorodnością środowisk i obiektów przyrodniczych. Sprawia to w pierwszym rzędzie budowa geologiczna – płaszczowinowe ułożenie warstw fliszu karpackiego (naprzemianległość utworów piaskowcowych, łupków, a czasami też zlepieńców). To z tej przyczyny istotnym elementem rzeźby terenu są formy skałkowe wynurzające się na powierzchnię w wielu miejscach W—LPK.
Siłami wietrzenia i erozji, w piaskowcach istebniańskich dolnych płaszczowiny śląskiej (w ich twardzielowych partiach), zostało wypreparowanych wiele ostańcowych form skalnych. Wyrastają z podłoża, jakby chciały nam pokazać skalne wnętrze Pogórza. Występują głównie wokół Lipnic na szczytach otaczających ją wzniesień, tworzą krąg ostańców piaskowcowo-zlepieńcowych.
Obejmują kręgiem Lipnice dokoła
Bryły kamienne ziemskiego podłoża,
Sterczą ogromne. I któż ocenić zdoła
Urodę ziaren kamiennego złoża!
To one wraz ze środowiskiem sosnowych borów kształtują oryginalny w skali regionu mikrokrajobraz. Poświęćmy im zatem pierwsze chwile wędrówki po W-LPK.
Tekst i zdjęcia: Czesław Anioł
