Oryginał tego aktu jest nieznany, jednakże w Metryce Koronnej znajduje się odpis nadania uwierzytelniony przez króla Zygmunta Starego 7 stycznia 1528 r. w Piotrkowie.
Tak jak i dokument poprzedni (akt lokacji) znajduje się on w wydanym przez J. Kurasia zbiorze dokumentów. Zbiór dokumentów małopolskich z lat 1257 – 1420.
Oryginały nie zachowały się, bo można sądzić, iż dzierżawcy lipnickiego starostwa niegrodowego, a realnie rzecz biorąc „właściciele”, z uwagi na zadłużenie polskich władców w stosunku do Kmitów (zastaw na Lipnicy) przejęli akty nadań królewskich (Łokietka z 12 III 1326 r. oraz Elżbiety z 9 IX 1379 r.). W lustracji przedstawicieli sejmu z roku 1570 znajduje się zapis, z którego treści wynika, że mieszczanie lipniccy nie mogą przedłożyć lustratorom przywilejów królewskich, bo im Piotr Kmita zabrał.
W 1379 r. Elżbieta Łokietkówna królewna polska, królowa węgierska, regentka w Polsce w latach 1370–1375, 1376–1377 i 1378–1380 z dynastii Piastów, zmieniła system prawny nadany miastu w roku 1326. W wydanym przez nią dyplomie Elżbieta stwierdza, iż „widząc biedny stan miasta Lijpnijca nadaje mu prawo magdeburskie, uchylając wszelkie prawa polskie i zwyczaje powszechne, a wraz z nim nadaje przywilej do dnia targowego w soboty”. Prawo magdeburskie dawało Lipnicy, między innymi możliwość pozyskiwania stałych dochodów płynących z opłat sądowych, czynszów pieniężnych od mieszczan, danin w naturze i robocizny od kmieci.
Kraków, 9 września 1379
„In nomie Domini amen. Nos Elizabeth Dei gratia Hungarie, Polonie, Dalmacie etc. Senior Regina notum facimus tenore presentium, tam presentibus, quam futuris, qui bus expedit universis, quo consideratis et inspectis defectibus nostrorum oppidanorum civitatis vulgariter Lipnycza nuncupate cupientes utilitates et proventus nostros augere et ut ipsa civitas mellus valeat reformari, in ipsa civitate Lypnycza ius Theutonicum, quo Maydenburgense damus, concedimus et conferimus perpetuis temboribus duraturum removentes inibi omnia iura Polonicalia modos et consuetudines Universal, que ipsum ius Theutonicum sepissime perturbare consueverunt. Eximimus insuper doctam civitatem, advocatum, scabinos et civ es Ac omnes et singulos Nicolas ipsius civitatis Lipnicie ab omnibus iuribus, iurisdicionibus, potestatibu, citacionibus et penis omnium palatinorum, castellanorum, judicum, subiudicum Regni nos tri Polonie et ministerialum ipsorum ita tamten, quo ipsi civ es et Nicole civitatis Lypnicensis oredicte coram Ipsos vel aliquo forum pro quibusvis causis, tam magnis, Guam parvis, puta furti, sanguinis, homicidii, incendii, membrorum mulitilationibus et aliis quibucumque citai minime respondere aut aliquas penas solvere tenebuntur, nisi duntaxat civ es et Nicole prediicti coram advocato eorum et scabinis, qui fuerint pro tempore, advocatus vero et scabini prenarrati coram nostro superiori provinicial banito iudicio Theutonico castri nos tri Cracoc(ouiensis), dum tamen per lit teram nos tram sigillo nostro muni tam evocati fuerintin, tunc de se querulantibus iure forum Theutonico Maydemburgenisi respondere sint astricti. In causis autem criminalibus superius expresasatis advocato et scabinis supradicte civitatis iudicandi, sentenciandi, condemnandi et puniendi plena met omnimodam damus et concedimus facultatem, prout ipsum ius Theutonicum Maydemburgense In omnibus suis clausulis, punctis et arti culis postulat et requirit. In quorum omnium testimonium et evidenciam firmo rem sigillum rostrum presentibus est appensum. Actum et datum Cracovie in Cristino Nativitatis S. Marie Virginis Gloriose sub Anno nativitatis Domini millesimo trecentesimo septuagesimo nono, presentibus nobilibus Iris dominis: JohanneSandomiriensis, Sando Zarnovienis castellanis, Sandzivogio capitaneo,m Petro Schaffranyecz subdapifero Cracouiensibus, Pascone dicto Zlodziej de Pilchouicz, Procossio dicto Roszen de Brvsnyk heredibus Ac alliis quampluribus fidedignis testibus ad premissa, per manus autem venerabillis viri Zavissy archidiakoni et nos tri cancellari Crac(ouiensis).
Czesław Anioł